Bakit ang laki ng tyan niya? Bakit maliit pa rin tyan ko?

Huwag mong ipagkukumpara ang pagbubuntis mo sa pagbubuntis ng iba.

Nung first trimester ko, naiinggit na ako sa mga kasabayan kong buntis kase nakikita na talaga yung baby bump nila tapos pareho lang kami ng buwan. Kahit napakalakas kong kumain nun.

Pag may nakakakita ng tyan ko tapos nagugulat sila kase maliit pa na halos wala pang makita, actually meron, parang bilbil lang, haha! Sasabihin pa nila, naku kailangan mo yang ipacheck sa ob mo kase baka maliit si baby, baka ganito si baby, baka ganyan si baby. Tingnan mo yung akin, malaki kase healthy si baby.

Nakakapraning yun di ba? Syempre nakunan na ako last year at mga ganung klaseng words ay di nakakatulong sa pagbubuntis ko.

Kahit regular ang check up ko sa ob ko, mas napapraning ako tuloy na bakit nga ba di lumalaki tyan ko kahit sabihin ng ob ko normal ang size ni baby.

Kaya nung nag second trimester ako, esp nung ikalimang buwan, kain lang ako ng kain, lahat, kahit matatamis. Maya’t maya kumakain talaga ako para lumaki ako. Nung nagtimbang ako, sumobra ako ng five lbs sa dapat normal na weight ko. Di ko alam kung matutuwa ako o kakabahan.

Nung ika anim na buwan ko, sa check up ko, normal naman lahat. Pero nung chineck yung weight ko, nagulat yung ob ko kase biglang bigat ko nga daw. Sabi niya need ko ulit magpa blood test. Parang ako, haaaaay, tusok na naman! Ang pinaka ayaw ko!

Nagulat ako na ibang klaseng blood test pala ang gagawin sa akin. Yung 75 OGTT pala ang gagawin sa akin. Nagresearch na ako kung paano yung procedure, anak ng! Haaaaaaay. Napakaraming tusok pala!

So kailangan 8 hours fasting, no food no water. Nagstart akong magfasting ng 12 midnight para pag gising ko, maligo lang ako tapos diretso na ng hospital.

9am na ako nakapunta sa hospital. Pero bago ako umalis ng bahay, naglagay muna ako ng topical anesthesia sa skin ko. Di ko talaga kaya eh. Twenty minutes away yung layo ng hospital sa bahay namin kaya numb na skin ko nung dumating ako sa hospital. Akala ko twice lang ako kukuhanan ng dugo at akala ko isang beses lang ako tuturukan ng karayom. Hindi pala!

Kitang kita naman sa picture na relaxed na relaxed ako di ba? Hahaha! Buti na lang andyan asawa ko palagi kahit busy!

Pagkatapos akong kuhanan ng dugo, may pinainom sa akin na matamis na liquid, yung una ok lang pero need ko daw ubusin sa harapan nung nurse. Bawal daw isuka kase uulitin na naman daw at magfafasting ulit ako nh 8 hrs. Pinilit kong ubusin! Halos masuka suka talaga ako!

Since after an hour pa daw ako kukuhanan ulit ng dugo at fasting pa rin, medyo hilo na rin ako kase gutom na gutom at uhaw na ako. Sabi ko kay Chito, uwi kami to get my topical anesthesia. Wag na daw kase medyo malayo saka kaya ko naman daw. Sabi ko hindi ko kaya!! Nanginginig kaya ako at pawis na pawis. So wala syang magawa at umuwi kami, at the same time nakaidlip din ako sa kotse.

Pagbalik namin sa hospital, tamang tama lang dating namin at numb na rin naman ata yung kabilang braso ko. Ayan na naman,kukuhanan ulit ako ng dugo. Naramdaman ko yung tusok. Sabi ko na lang, medyo masakit ha. Ang dami na namang kinuhang dugo.

Wait na lang ulit kami after an hour. Naglagay ulit ako ng topical anesthesia sa left arm ko. Naglaro na lang sa phone si Chito habang ako nakasandal ulo ko sa braso nya. Antok na antok na kase talaga ako. Tapos naghihintay lang kami sa mga upuan. Naghihintay ng turn namin para tawagin.

Ayun, same pa rin, ninenerbyos ako. Pero di naman masakit pag sa left arm, ninenerbyos lang ako. Saka magaan naman kamay nung nurse. Kaso dami na namang dugong kinuha.

So bale ang fasting ko ay umabot sa 12 hours. Kinuhanan pa ako ng dugo ng tatlong beses. Naiimagine nyo kung gaano ako kahilo, kauhaw, kagutom, kapagod, at kaantok.

Hindi na namin hinintay yung result. Sabi ko kunin na lang namin sa next check up ko. At gusto ko ng matulog nun at kumain at the same time.

Feeling ko kase baka nagka gestational diabetes ako kase nasobrahan ako sa matamis at grabe din ang kain ko nun.

Nung nagpacheck up na ulit ako sa ob, normal naman lahat. Haaaaay salamat! Sinabihan din ako ng ob ko na mas maganda nga na di ako lumolobo kase mas madali akong mag normal delivery. Yung malalaki daw magbuntis, need nilang mag diet kase mahihirapan silang ilabas si baby. Saka maganda nga daw na mabilis kong nabe-burn yung mga kinain ko.

Laking ginhawa talaga sa pakiramdam na wala kang sakit. Wala akong gestational diabetes or uti. Hirap lang talaga ako sa pagbubuntis ngayon, laging pagod, bawal byahe, all day sickness. Kaya super ingat lagi.

Kaya ang mapapayo ko lang sa mga first time mom to be ay wag kayong makinig sa mga sabi sabi ng mga tao sa paligid mo. Nagmamagaling lang kase ang karamihan, haha! Laging kinucompare yung sa kanila. Basta pag sabi ng ob mo na bawal yan sayo, dun ka makinig kase siya nakaka alam ng history at background ng pagbubuntis mo. Kapag sabi ng ob mo na pwede naman kainin o gamitin o gawin, makinig ka lang sa kanya. Basta kung nagba bother ka sa nararamdaman mo o di ka sure kung pwede, tawagan mo agad ob mo para alam mo kung anong dapat gawin.

Dapat alam mo ang personal cellphone number ng ob mo. Dapat regular ka nagpapacheck up. Dapat wala kang absent sa mga check ups mo kase importante na namomonitor ka niya at ng baby mo.

Marami kase akong nababasa sa mga followers ko na hindi regular magpacheck up. Wag ganun. Be a responsible parent. Magkano lang ba ang check up? Sa probinsya kase P420, sa St. Lukes QC nasa P500. Siguro naman sa ganyang halaga per month eh hindi mo naman titipirin si baby.

Kung may mga katanungan kayo regarding sa pagbubuntis, hindi dapat kapitbahay ang tanungin nyo dyan. Kase iba iba tayo ng cases. Iba iba kase ang mga ovaries natin. Sa ob gyne kayo magtanong at maniwala.

At kahit hindi naman kayo nanghihingi ng advise sa ibang tao, meron din talagang ibang tao na feeling nila alam nila lahat, nakakatawa pa nga kase mas magaling pa sila sa ob mo. Hayaan nyo na lang. Pero wag sosobra din kase pag mairita ang buntis, masasampulan mo talaga sila. Ikaw na nga ang pinapakialaman, pag nagcomment back ka, ikaw pa ang lumalabas na bastos. Ang tao nga naman, haha!

Yun lang naman ang masheshare ko sa inyo. Basta sa doktor lang makinig. Wag sa kung kanikanino. Baka maipahamak pa kayo at ang baby.

I-share ko pala yung ibang photos ko nung nagstart akong magbuntis.

Ganyan tyan ko nung 3rd month ko. Parang busog na busog lang, haha!

Mga panahon na lagi kong tinatanong kung lumalaki na ba ako? Chito posted this picture, ah di pala, nakaharap ako nun pero di pa namin sinasabi na buntis ako kase first trimester palang naman saka nagiging careful kami. Pero cropped yung photo kaya di kita yung tyan ko.

Nag post na rin si Chito about my pregnancy nung Father’s day. Sobrang excited na siyang i announce na magiging tatay na siya. 😍

Ayan naaaaa, obvious na buntis ako!

Yung nakatingin naman daw kunware, hehe!

Sweet sweet ni Daddy Chito ❤

Biglang lobo ng tyan ko! Hahaha! Lalaki din naman pala ang tyan, wag magmadali kase… 😂

Mukhang simple lang na posing pero hirap akong kuhanan yan. Bakit kase yung iba, ang ganda ng selfie buntis nila. Hahaha! Di ko maachieve!

Yan yung last na kuha ko, few days ago bago ako magkasakit. Nagdate kami ng asawa ko. Kumain kami ng steak at mashed potato. Hehe!

Don’t worry, gumagaling naman na ako, water therapy talaga saka pahinga. Naiinip na nga ako kakatulog kase gusto ko productive yung araw ko pero kailangang magpahinga para sa amin ni baby. Bawal ang matigas ang ulo.

-NM